Asset Publisher
Zasoby leśne
Lesistość obszaru w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa wynosi ok. 21%. Ogólna po-wierzchnia lasów to 23 258,24 ha, z tego lasy w zarządzie nadleśnictwa zajmują 17 127,24 ha, czyli 72% lasów tego terenu. Resztę terenu stanowią lasy innych form własności, głównie lasy prywatnych właścicieli.
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Obecnie powierzchnia lasów w Polsce wynosi ponad 9,2 mln ha, co odpowiada lesistości 29,6 proc. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego ok. 7,3 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju została zwiększona z 21 proc. w roku 1945 do 29,6 proc. obecnie. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości”, zakładający wzrost lesistości do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 50,1 proc. powierzchni lasów zajmują siedliska borowe. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane (ok. 49,9 proc.).
W obu grupach wyróżnia się dodatkowo siedliska wyżynne, zajmujące łącznie 6,6 proc. powierzchni lasów, i siedliska górskie, występujące na 8,6 proc. powierzchni.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 60 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 54,4 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
Asset Publisher
Asset Publisher
Położenie Nadleśnictwa Radomsko
Położenie Nadleśnictwa Radomsko
Nadleśnictwo Radomsko
Na tle podziału administracyjnego kraju Nadleśnictwo położone jest w południowej części województwa łódzkiego, w gminach: Nowa Brzeźnica, Pajęczno obszar miejski, Pajęczno obszar wiejski, Strzelce Wielkie, Łęki Szlacheckie, Ręczno, Radomsko obszar miejski, Radomsko obszar wiejski, Dobroszyce, Gomunice, Kamieńsk obszar miejski, Kamieńsk obszar wiejski, Kobiele Wielkie, Kodrąb, Lgota Wielka, Ładzice, Masłowice, Wielgomłyny, Żytno, i w północnej części województwa śląskiego, w gminie Kruszyna.
Zgodnie z regionalizacją przyrodniczo-leśną Polski (Zielony i Kliczkowska 2012) lasy Nadleśnictwa Radomsko położone są w zasięgu następujących jednostek przyrodniczoleśnych: Kraina: Małopolska (VI):
Mezoregion:
- Sieradzko-Łódzki (VI-1)
- Piotrkowsko-Opoczyński (VI-2)
- Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej (VI-15)
- Niecki Włoszczowskiej (VI-19)
Pod względem podziału geobotanicznego (Matuszkiewicz 2007) Nadleśnictwo Radomsko położone jest w:
- Dziale Wyżyn Południowopolskich (C),
- Krainie Wysoczyzny Łódzko-Wieluńskiej (C1),
- Krainie Wyżyn Środkowomałopolskich (C2).
Według stosowanego obecnie podziału fizycznogeograficznego Kondrackiego (2000), Nadleśnictwo Radomsko położone jest w:
- Prowincji Wyżyn Polskich (34),
- Podprowincji Wyżyny Małopolskiej (342),
- Makroregionie Wyżyny Przedborskiej (342.1),
- Mezoregionie Wzgórz Radomszczańskich (342.11),
- Mezoregionie Niecki Włoszczonowskiej (342.14).
- Podprowincji Wyżyny Śląsko-Krakowskiej (341),
- Makroregionie Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej (341.2),
- Mezoregionie Wyżyny Wieluńskiej (341.21).
- Prowincji Niżu Środkowoeuropejskiego (31),
- Podprowincji Nizin Mazowiecko-Podlaskich (318),
- Makroregionie Wzniesień Południowo-Mazowieckich (318.8),
- Mezoregionie Wysoczyzny Bełchatowskiej (318.81).
W dolinach rzek niewielkie powierzchnie zajmują krajobrazy zalewowych den dolin Pilicy i Warty, a miejscami także terasów nadzalewowych. Rzeźba terenu uformowana została głównie w okresie zlodowacenia środkowopolskiego. Jest to bezjeziorna równina denudacyjna, miejscami z ciągami wzgórz morenowych i kemów, osiągających do 323 m n.p.m. (Góra Chełmo) na północ od Radomska.
Dominują utwory geologiczne zlodowacenia środkowopolskiego, głównie plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe, oraz piaski i żwiry sandrowe. Dolinę Warty oraz Pilicy i ich dopływów oraz bezodpływowe zagłębienia po zanikłych jeziorach wypełniają holoceńskie piaski, żwiry, torfy i namuły.