TESTOWA TESTOWA

Rezerwat leśny „ Jawora"

Rezerwat przyrody „Jawora” został powołany zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 12 sierpnia 1987 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. Nr 28, poz. 222). Kolejnymi aktami prawnymi w sprawie rezerwatu były: obwieszczenie Nr 2/2001 Wojewody Łódzkiego z dnia 2 października 2001 r. w sprawie ogłoszenia wykazu rezerwatów przyrody na terenie województwa łódzkiego utworzonych do dnia 31 grudnia 1998 r. (Dz. Urz. Woj. Łódzkiego z 2001 r. Nr 206, poz. 2976) oraz rozporządzenie Nr 30/2008 Wojewody Łódzkiego z dnia 10 listopada 2008 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Jawora” (Dz. Urz. Woj. Łódzkiego Nr 349, poz. 3040).

Rezerwat posiada plan ochrony ustanowiony zarządzeniem nr 29/2013 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Jawora” (Dz. Urz. Woj. Łódzkiego poz. 3549).

Nadzór nad obszarem sprawuje zastępca Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi, Regionalny Konserwator Przyrody w Łodzi.Rezerwat przyrody „Jawora” stanowi obszar lasu o łącznej powierzchni 87,19 ha położony na terenie gminy Ręczno, w powiecie piotrkowskim. 

Cały teren rezerwatu podlega ochronie czynnej. 

Rezerwat Jawora jest położony na stoku Bąkowej Góry, łagodnie opadającym w kierunku północnym. W środkowej części obszaru rzeźba urozmaicona jest niszami źródliskowymi i dolinkami dwóch małych cieków. Tworzą mozaikę mikrosiedlisk i warunkują istnienie specyficznych, rzadkich zbiorowisk roślinnych. Suche, piaszczyste wyniesienia wydm śródlądowych porastają dwie odmiany borów - subatlantycki sosnowy bór świeży Leucobryo-Pinetum oraz subkontynentalny sosnowo-dębowy bór mieszany Querco roboris-Pinetum, które tworzy sosna zwyczajna z domieszką brzozy brodawkowatej lub ze znacznym udziałem dębów. Stwierdzono tu obfite stanowisko widłaka jałowcowatego Lycopodium annotinum. Interesujące leśne zbiorowisko ciepłolubne wykształciło się w miejscu występowania skał wapiennych – w zwartej warstwie podszytu dominuje dereń świdwa oraz leszczyna pospolita.